Daar waar overheden de hangjongere als probleem ziet, daar ziet Platform for Unasked Art (PUA) hen als voorbeeld; als enige werkelijke gebruikers van de publieke ruimte.

Daar waar overheden de hangjongere als probleem ziet, daar ziet Platform for Unasked Art (PUA) hen als voorbeeld; als enige werkelijke gebruikers van de publieke ruimte.

Tussen 2013 en 2014 programmeerde PUA artistieke interventies in de sociale ruimte. Van performances tot het plaatsen van sculpturen en muurschilderingen. Opvallende en onopvallende ingrepen. Dit om kunstenaars aan te zetten tot experiment met de mogelijkheden van het betrekken en bereiken van publiek. Ook wil PUA haar publiek en voorbijgangers inspireren tot een alternatieve benadering van de publieke ruimte. Een persoonlijke benadering van de stad; als ontmoetingsruimte, woonkamer of expositieruimte in plaats van als commercieel uitbaatbaar terras of toeristische trekpleister.

Waar en wanneer: www.platformforunaskedart.com
“Steden hebben stadsdichters, Nederland heeft zelfs een dichter des vaderlands, Maar is er iets vergelijkbaars voor kunst en openbare ruimte? Neen! Dit gat wil PUA opvullen.” Als oprichter en bedenker van PUA zet ik mij hiervoor in.

Voorhoede als inspiratie
5 jaar na ons initiatief lanceerde gemeente Amsterdam het ‘stadscuratorium’ een organisatie die bestaande publieke kunst en street art behoud, onder de aandacht brengt en mogelijk initieert. Als oprichter van PUA was ik uitgenodigd voor het verkennings symposium van het ‘stadscuratorium’. Kunnen we hieruit lezen dat PUA als avant garde kunstenaars initiatief naechoot in geïnstitutioneerde vorm? Hing het idee in de lucht of heeft PUA het idee in de lucht gehangen? Hier zullen we waarschijnlijk nooit achter komen..

PUA ontstond als een Himmelsbach idee onder de naam ‘Amsterdams stadscuratorschap’ en ontwikkelde zich in samenwerking met beeldend kunstenaar Cecile Wentges en Curator Taya Hanauwer tot haar huidige vorm en naam.